Sen10r Prom

Er zijn een paar van die momenten in het jaar van een Amerikaanse senior die symbolisch het einde van de high school carrière belichamen. De belangrijkste is ongetwijfeld de graduation zelf, maar senior prom komt nipt binnen op nummer twee.

Vorige week begon lekker competitief met, voor mij, de laatste track meet van het seizoen. Het reguliere atletiek seizoen was over, en dat betekende de start van de tri-counry championships (tcal). Wat dat precies inhoud ben ik nog steeds niet zeker van. Waar ik wel zeker van ben is dat we de die dag al om 10.45 vrij waren, zodat we op tijd met de bus naar North Salinas konden, waar de meet plaats zou vinden. Wie die dinsdag in de top zeven van zijn of haar discipline terecht kwam, zou doorgaan naar de tcal finales die op vrijdag bij ons op school plaats zouden vinden. Jammer genoeg was mijn tijd van zo'n 50 seconden, iets waar ik best teleurgesteld mee was aangezien ik hoopte op een personal record. Het weer werkte in ieder geval mee, dus hield ik er alsnog een heerlijk dagje in de zon op over.

Die vrijdag vonden bij ons op school dus de tcal finals plaats. Ondanks het feit dat ik mezelf niet geplaatst had, was ik uiteraard van de partij om de teamgenoten die het wel gehaald hadden aan te moedigen. Ik had mijn vriendin Laura, een nieuwe uitwisselingsstudent uit Duitsland, uitgenodigd om deze typisch Amerikaanse ervaring mee te delen. Wederom werkte het weer, met een zachte 24 graden, perfect mee. Nog nooit was ik zo relaxed op een track meet, omdat ik dit maal niet nerveus hoefde te zijn voor mijn eigen race. Uiteindelijk zijn de varsity girls kampioen van de regio geworden, voor het eerst in 21 jaar! Het was al met al dus een geweldige middag.

Die zaterdag was het dan zover: senior prom! De wekker ging als rond half negen. Niet omdat ik nou zoveel tijd nodig had om mijn haar te doen, maar omdat ik de corsage van mijn date Kayla op moest halen. De rest van de ochtend heb ik heerlijk op de veranda gelegen en, onder het genot van een iced white mocha van Starbucks, Hemmingway's 'the Old Man and the Sea' gelezen (ja Hannah, dat boek van de 'que pasol' aflevering van Southpark). Je moet toch wat doen om de prom-nervositeit te weerstreven.

Zo rond 3 uur vond ik het toch wel tijd om me klaar te maken, aangezien mijn date me om 3.45 zou ophalen. Glenn moest mijn stropdas omdoen, aangezien ik dat nog steeds niet onder de knie heb. Om stipt 3.45 indiceerde een claxonnerende auto dat mijn date gearriveerd was. In Kayla's auto reden we naar Anne's huis, Glenn een Christina volgden ons op de voet. Het eerste deel van de American Prom Experience is het traditionele en eindeloze foto's maken. Dit proces vond plaats bij Anne, die in Eagle Ridge woont. Eagle Ridge is een van die 'gated communities' zoals je die alleen in Amerika en in derde wereldsteden vind. Een groot ijzeren hek opende zich pas toen we de meneer aan de andere kant van de praatpaal inlichtten over onze intenties. De straten in deze 'gated communities' zijn zo perfect en schoon, dat ze in geen enkel opzicht verschilden van de sets die ik twee maanden daarvoor in de Universal Studios in Hollywood had gezien.
Vanaf Anne's huis hadden we een prachtig uitzicht op de vallei, en het was dus de perfecte locatie om foto's te maken. Toen alle foto's gemaakt waren, en de boutonnieres en corsages waren uitgewisseld, stapten we in de auto, op weg naar ons restaurant.

Omdat de groep het aanvankelijke restaurant in Capitola te duur vond, werd uiteindelijk besloten om te dineren in Santa Cruz zelf. Wie de stad Santa Cruz binnen rijdt merkt meteen dat dit een unieke stad is, met een sfeer die nergens anders op aarde te vinden is. De badplaats Santa Cruz was in de jaren 60 en 70, na San Francisco, het hippie epicentrum van Amerika. Tegenwoordig is de sfeer van die periode nog steeds voelbaar. Mensen zijn er 'relaxed', veel meer mensen gebruiken de fiets. Santa Cruz word tegenwoordig door veel mensen gezien als de surf-hoofdstad van California. Deze realtief kleine stad heeft door de campus van de University of California at Santa Cruz een bijzonder levendig centrum. Het resaurant waar wij dineerden was Hawaiiaans getint, iets wat de naam 'Hula's' al duidelijk maakte. Bij binnenkomst bleek dat alle leraren die die avond bij het prom zouden zijn, ook in dat restaurant aten. Het restaurant was niet het typisch chique restaurant dat op een prom avond gebruikelijk is, maar mijn Ahi Tuna Burger was bijzonder smakelijk.

Voor het toetje besloten we ergens anders in Santa Cruz naar een ijssalon te gaan. Kayla en ik hadden echter niet zo'n zin in ijs, maar des te meer in een heerlijke kop koffie. Ik dronk die avond voor het eerst in mijn leven een Mexican Mocha, een exotische koffie waar, voor net dat extra beetje pit, flink wat chili poeder in wordt gegooid. De smaak was bijzonder apart, maar opzicht niet slecht. Ook kocht ik een set nieuwe batterijen in een verpauperde slijterij aan de overkant van de straat. De man achter de kassa wilde weten of ik die dag ging trouwen.

Na het diner en het toetje was het dan echt tijd om naar het de Cocoanut Grove te gaan, de plek waar ons prom plaats zou vinden. De Cocoannut Grove ligt direct aan het strand, precies tussen de beroemde Beach Boardwalk en Santa Cruz Wharf. De locatie bestond uit eeng grote dansvloer, een loungeruimte, en een aparte bar. Vanuit de loungeruimte had men een prachtig uitzicht over de Grote Oceaan. Bij aankomst werden alle mensen streng gefouilleerd, en de politie voerde willekeurig blaastesten uit. Dit bleek niet zonder rede, aangezien een van de leerling werd gearessteerd met een 0.18 procent alcohol in het bloed (lees! niet promille, procent!). Ook had hij schijnbaar XTC bij zich. Na twee succesvolle vluchtpogingen is hij uiteindelijk door Santa Cruz PD in de jeugdgevangenis gegooid. Hier had ik trouwens helemaal geen last van, deze verhalen hoorde ik pas vanochtend.

Bij binnenkomst kwamen ik en mijn groep erachter dat twee van onze vrienden waren genomineerd voor prom king en prom queen! Oliver en Kayla waren onder de genomineerden. Na te hebben gestemd besloten ik en Kayla en Anne en Lance vast in de rij te staan voor onze prom foto. Dit was een slimme zet aangezien de we een uur in de rij stonden, waarna de dansvloer dan eindelijk in beweging was gekomen. De DJ had van het schoolhoofd een omvangrijke waslijst aan liedjes gekregen die absoluut niet gespeeld mochten worden. De sporadische vieze woorden in de liedjes die wel gespeeld mochten worden werden er 'subtiel' uit gemixed. Zo klonk Ke$ha al vroeg op de avond: "boys trying to touch my ju%#&T# ju$&*@; gonna smack him if he's getting to dru&*Y*# dru*&^#*^#", want dat is natuurlijk wel zo verantwoord. Ondanks deze censuur, was de muziek die avond erg goed, en werd er veel gedanst. Zo tegen het eind van de avond werden de prom king en prom queen bekend gemaakt: en Oliver en Kayla hadden gewonnen! Na een lange avond reden we over een mistige Mount Madonna terug naar Gilroy.

Ik moest die avond al om 2 uur thuis zijn, een tijd die Glenn en Christina erg 'liberaal' vonden. Na prom zouden we met de hele groep naar Kathryn's huis. Daar heb nog gezellig een half uurtje rond gehangen, en daarna bracht mijn data Kayla me naar huis. Aan een geweldige avond kwam een einde. Het was een van die evenementen waar ik al naar uitkeek sinds de dag dat ik voor het eerst naar stshighschools.nl ging; een van die evenementen die zo Amerikaans is, dat het automatisch als een van de hoogtepunten van het jaar geld.

Ook al was het prom weekend, leraren hadden hier absoluut geen boodschap aan. Dus was ik de hele zondag bezig met werkstukken voor AP Statistics. Samen met Brandie werkte ik in het koffie huis First Street Coffee de hele middag aan ons werkstuk, en om toch enigszins wakker te blijven gingen er zonder resultaat liters koffie doorheen.

Vandaag was school een grote reflectie van het weekend. In elke klas hoorde je sterke verhalen over 'wie het met wie had gedaan' en 'wie er in wiens badkamer had overgegeven'. De rede dat Glenn en Christina me vroeg thuis wilden hebben werd me ineens duidelijk.

Zoals ik al zei, prom was een van die symbolische evenementen die het einde van het jaar inluidt. Met nog een kleine vier weken te gaan is het einde wat mij betreft echter nog niet in zicht. Ik geniet momenteel volop van California, en ben van plan nog volop te genieten van deze schitterende state!

ps. vergeet niet te reageren!
pps: alle namen bij de foto's pasten er niet op, dus doe ik het maar zo:
- Foto 'alle ladies', van links naar rechts: Megan, Anna, Sarah, Athena, Kathryn, Kayla, Mandi Jo, Jessica, Anne, Rebekah.
- Foto 'alle gentlemen', van links naar rechts: ? (sorry!), Lance, Erin, Ian, Oliver, Juan, Cookie (bijnaam), me!